Young Colfield 15 jaar! Hoe zou jij al deze jaren samenvatten in een aantal woorden?
Stilstaan en gaan. Avontuur. Nieuwsgierigheid. Dromen waarmaken. Verbinding.
Waar begon het allemaal voor jou?
De eerste keer dat ik binnenstapte bij Young Colfield was begin oktober 2009, in een statig pand aan de Heemraadsingel in Rotterdam. Ik was strak in pak, had zelfs een das om en een hele lange mat (tot over de boordrand), haha. Ik had het gevoel dat ik in een chaos was beland. Het pand was enorm gehorig en mensen renden door het pand. Ik moest een capaciteiten test doen en dacht “waar ben ik beland?!” Tegelijkertijd voelde de sfeer wél goed. Ondernemend en mensen met oprechte interesse. Ik had het idee dat ik werd gezien in mijn kwaliteiten en dat ik echt mijn verhaal kon doen en dat het om mij ging. Ik kreeg vragen als “welk hoofdstuk wil jij schrijven bij YC?” in plaats van dat ik werd afgebrand om te kijken of ik overeind bleef. Dat was een heel andere ervaring dan op de andere plekken waar ik solliciteerde.
Mooi om te horen, dat is nog steeds iets waar we voor staan. Nog andere dingen die altijd zo zijn gebleven sinds toen?
Het ondernemende, Rotterdamse motto “niet lullen maar poetsen” was heel aanwezig. Dat is ook constant aanwezig gebleven binnen Young Colfield als ik zo terugkijk alle jaren erna tot nu, ook al zitten we niet meer in Rotterdam…
En begon dus ooit als trainee binnen het Talent Program. Wat is je daar van bijgebleven?
Op 1 november 2009 begon ik. Die periode voelde echt als een verlengde van mijn studententijd: we hadden zóveel lol. Dat begon al met teambuilding, waar we midden in de nacht op zoek naar extra bier gingen midden in de Belgische Ardennen. Voor mijn gevoel hadden we elke vrijdag een borrel ergens in Amsterdam. We zaten met 6 YC trainees op opdracht bij het UWV. Tussen kerst en oud en nieuw werkte daar niemand behalve wij. We hebben daar letterlijk oliebollen overgegooid door het hele kantoor, haha! Het was voor mij echt een speeltuin. Als ik zo terugkijk ben ik erg dankbaar voor de ruimte en vrijheid die ik heb gekregen. Naast alle lol herinner ik me ook dat er in die tijd veel onrust was binnen de organisatie. We zaten toen midden in de financiële crisis. Er werden veel stafleden ontslagen en er waren weinig opdrachten.